sen geçerken yanımdan öylece,
kadıköy vapuru demir alıyor içimden,
çok çok uzaklara gitmek üzere..
senfoni'nin en crescendo yerinde "es" veriyor orkestralar,
kadılar kalem kırıyor affedecekken,
bir rahibin kan damlıyor kitabından,
gözü dönmüş cellatlar'ın nasır tutmuş kalpleri acıyor,
ağlayacak oluyorlar..
uykularında aç ölüyor çocuklar,
afrika dahil..
günahsızlar kabir azabı çekiyor mezarlarında,
nedensiz,
ilahi adalet var mıydı ki?
cennete cehennemin gölgesi düşüyor..
müptela'lar, bağımlılar, ehli keyf asıyorlar kendilerini,
haz edemez oluyorlar keza..
seninse aklın almıyor,
ruhun duymuyor,
his' edemiyorsun..
iyi ki yoksun!
